Discover Viotia - ÎœÏÎ¸Î¿Î¹ ÎºÎ±Î¹ Î™ÏƒÏ„Î¿ÏÎ¯ÎµÏ‚

H ΒοιωτÎ¯α αποτÎλεσε διαχρονικÎ¬ το επÎ¯κεντρο του μυθολογικοÏ και ιστορικοÏ ενδιαφÎροντος.Οι σπουδαιÏŒτερες φυσιογνωμÎ¯ες που συνδÎθηκαν με την περιοχÎ® εÎ¯ναι οι εννÎα ΜοÏσες. Αν και υπÎ¬ρχουν διÎ¬φορες απÏŒψεις σχετικÎ¬ με τον τÏŒπο καταγωγÎ®ς των θεοτÎ®των, ωστÏŒσο Îχει επικρατÎ®σει η Î¬ποψη ÏŒτι κατοικοÏσαν στον ΕλικÏŽνα. Οι ΜοÏσες Î®ταν κÏŒρες του ΔÎ¯α και της ΜνημοσÏνης. Ως προστÎ¬τιδες των ΤεχνÏŽν, χÎ¬ριζαν Îμπνευση σε κÎ¬θε ικανÏŒ καλλιτÎχνη. Στις ΘεσπιÎς, και συγκεκριμÎνα στο ΙερÏŒ Î†λσος των ΜουσÏŽν, διοργανÏŽνονταν κÎ¬θε τÎσσερα χρÏŒνια γιορτÎς προς τιμÎ®ν των ΜουσÏŽν, τα «ΜουσεÎ¯α». Στις γιορτÎς συμμετεÎ¯χαν ποιητÎς, μουσικοÎ¯ και αθλητÎς, οι οποÎ¯οι διαγωνÎ¯ζονταν στη σÎ¬λπιγγα, την επικÎ® ποÎ¯ηση, τη ραψωδÎ¯α, την κιθÎ¬ρα, τον αυλÏŒ, τη σατυρικÎ® ποÎ¯ηση και την υποκριτικÎ® τραγωδÎ¯ας και κωμωδÎ¯ας και Îπαιρναν ως Îπαθλο Îνα στεφÎ¬νι απÏŒ κισσÏŒ Î® ροδοδÎ¬φνη.

ΕκτÏŒς απÏŒ τις ΜοÏσες, στη ΒοιωτÎ¯α ζοÏσαν σÏμφωνα με τους αρχαÎ¯ους Îˆλληνες και οι ΚωρÏκειες ΝÏμφες, κÏŒρες του ποταμοÏ ΚλειστοÏ και της ΚωρυκεÎ¯ας. ΕÎ¯χαν Îδρα τους το ΚωρÏκειο Î†ντρο (στην ΑρÎ¬χοβα). Το σπÎ®λαιο Î®ταν αφιερωμÎνο και στο θεÏŒ ΠÎ¬να, τον γιο του ΕρμÎ® με τα πÏŒδια τρÎ¬γου, το δασÏ τρÎ¯χωμα και τα κÎρατα στο κεφÎ¬λι.

Ο ΠαρνασσÏŒς θεωροÏνταν ιερÏŒ βουνÏŒ του ΑπÏŒλλωνα και του ΔιÏŒνυσου. Και για τους δÏο θεοÏς υπÎ®ρχαν φημισμÎνα ιερÎ¬ στην περιοχÎ®. Ο ΠαρνασσÏŒς εÎ¯ναι συνδεδεμÎνος και με το ÏŒνομα του γενÎ¬ρχη των ΕλλÎ®νων, του Îˆλληνα, γιου του ΔευκαλÎ¯ωνα και της ΠÏρρας. Ο ΔευκαλÎ¯ων και η ΠÏρρα προσÎ¬ραξαν με την κιβωτÏŒ τους στην ψηλÏŒτερη κορυφÎ® του ΠαρνασσοÏ, μετÎ¬ τον περÎ¯φημο κατακλυσμÏŒ.
Με τη ΒοιωτÎ¯α σχετÎ¯ζεται και ο κορυφαÎ¯ος Î®ρωας της ελληνικÎ®ς μυθολογÎ¯ας, ο ΗρακλÎ®ς. ΣÏμφωνα με τον ΗσÎ¯οδο (ΘεογονÎ¯α, 530), ο ΗρακλÎ®ς γεννÎ®θηκε στη ΘÎ®βα. ΠÎ¬ντως, το ιερÏŒ του ΗρακλÎ® βρισκÏŒταν στη ΘÎ¯σβη, ÏŒπου τελοÏνταν και οι μουσικοÎ¯ και αθλητικοÎ¯ αγÏŽνες «ΗρÎ¬κλεια» προς τιμÎ®ν του.

Στη ΔαÏλεια μαρτυρεÎ¯ται ÏŒτι Îλαβε χÏŽρα ο μÏθος του ΤηρÎα, ο οποÎ¯ος με τη βÎ¯αιη συμπεριφορÎ¬ του εναντÎ¯ον της συζÏγου του ΠρÏŒκνης και της αδερφÎ®ς της ΦιλομÎ®λας, οδÎ®γησε τους θεοÏς να τον μεταμορφÏŽσουν σε τσαλαπετεινÏŒ. ΤÎ®ν ΠρÏŒκνη μεταμÏŒρφωσαν σε αηδÏŒνι και τη ΦιλομÎ®λα σε χελιδÏŒνι.
Με τη ΒοιωτÎ¯α συνδÎθηκαν, επÎ¯σης, ο ΚÎ¬δμος, ο οποÎ¯ος Î¯δρυσε την ΚαδμεÎ¯α στην περιοχÎ® της ΘÎ®βας, ο μÎ¬ντης ΤειρεσÎ¯ας, που προÎβλεπε με ακρÎ¯βεια τα μελλοÏμενα, καθÏŽς και το γÎνος των ΛαβδακιδÏŽν (ΛÎ¬ιος, ΟιδÎ¯ποδας, ΑντιγÏŒνη, ΙσμÎ®νη, ΕτεοκλÎ®ς και ΠολυνεÎ¯κης) με τις πολλÎς δυστυχÎ¯ες του.

ΙστορικÎ¬ στιγμιÏŒτυπα
Η ιστορÎ¯α της ΒοιωτÎ¯ας ξεκινÎ¬ απÏŒ την προÏŠστορικÎ® εποχÎ®. ΣÏμφωνα με την τοπικÎ® παρÎ¬δοση, πρÏŽτος βασιλιÎ¬ς της Î®ταν ο Îγυγος. Το εÏφορο Îδαφος της περιοχÎ®ς προσÎλκυσε απÏŒ νωρÎ¯ς διÎ¬φορα φÏλα. ΚατοÎ¯κησαν εκεÎ¯ οι Îˆκτηνες, οι Î†ονες, οι ÎŽαντες, οι ΜινÏες, οι ΚαδμεÎ¯οι και οι ΓεφυραÎ¯οι. Στην Ïστερη μυκηναÏŠκÎ® περÎ¯οδο, στην περιοχÎ® της ΒοιωτÎ¯ας εγκαταστÎ¬θηκαν, προερχÏŒμενοι απÏŒ τη ΘεσσαλÎ¯α, οι ΒοιωτοÎ¯, οι οποÎ¯οι κυριÎ¬ρχησαν στους παλιÏŒτερους κατοÎ¯κους. Οι ΒοιωτοÎ¯ κατÎλαβαν τη ΧαιρÏŽνεια, τον ΟρχομενÏŒ και την ΚορÏŽνεια, ÏŒπου Î¯δρυσαν το ιερÏŒ της ΙτωνÎ¯ας ΑθηνÎ¬ς. ΛÎ¯γα χρÏŒνια αργÏŒτερα κατÎλαβαν τη ΘÎ®βα και τις ΠλαταιÎς.
ΑρχικÎ¬ η ΒοιωτÎ¯α Î®ταν ενιαÎ¯ο κρÎ¬τος, αλλÎ¬ πολÏ γρÎ®γορα διασπÎ¬στηκε σε μικρÎ¬ βασÎ¯λεια, που συνδÎονταν μεταξÏ τους με μια μορφÎ® πολιτικÎ®ς και θρησκευτικÎ®ς Îνωσης, το ΚοινÏŒ των ΒοιωτÏŽν. Το ΚοινÏŒ αποτÎλεσε το αρχαιÏŒτερο πρÏŒτυπο πολιτικÎ®ς Îνωσης ομÎ¬δων. ΙδρÏθηκε στα τÎλη του 7ου αιÏŽνα π.Χ. απÏŒ πÏŒλεις της ΒοιωτÎ¯ας, με επικεφαλÎ®ς τη ΘÎ®βα. ΚÎ¬θε πÏŒλη συνεισÎφερε στη βοιωτικÎ® ομοσπονδÎ¯α στρατÏŒ και χρÎ®ματα. Οι πÏŒλεις- μÎλη εÎ¯χαν κοινÏŒ νÏŒμισμα (απÏŒ τα τÎλη του 6ου αιÏŽνα π.Χ.) και Îναν εκλεγμÎνο αρχηγÏŒ, το βοιωτÎ¬ρχη, με θητεÎ¯α ενÏŒς Îτους. Το ΚοινÏŒ των ΒοιωτÏŽν διατηρÎ®θηκε μÎχρι τον 3ο αιÏŽνα μ.Χ.
ΚατÎ¬ τους ΠερσικοÏς πολÎμους πολλÎς βοιωτικÎς πÏŒλεις συνεργÎ¬στηκαν με τους ΠÎρσες, ωστÏŒσο οι ΠλαταιεÎ¯ς και οι ΘεσπιεÎ¯ς ξεχÏŽρισαν για την φιλελληνικÎ® στÎ¬ση τους. ΜÎ¬λιστα, οι ΘεσπιεÎ¯ς βρÎθηκαν μÎχρι τελευταÎ¯α στιγμÎ® κοντÎ¬ στους 300 του ΛεωνÎ¯δα στη μÎ¬χη των ΘερμοπυλÏŽν. Για την αντÎ¯στασÎ® τους εναντÎ¯ον των ΠερσÏŽν, οι ΠλαταιÎς και οι ΘεσπιÎς καταστρÎ¬φηκαν απÏŒ το στρατÏŒ του ΞÎρξη.

ΚατÎ¬ την περÎ¯οδο του ΠελοποννησιακοÏ πολÎμου οι ΒοιωτοÎ¯ πολÎμησαν στο πλευρÏŒ των ΛακεδαιμονÎ¯ων, με εξαÎ¯ρεση πÎ¬λι τους ΠλαταιεÎ¯ς και τους ΘεσπιεÎ¯ς. ΜετÎ¬ τη λÎ®ξη του πολÎμου Î¬ρχισε η μεγÎ¬λη ακμÎ® της ΒοιωτÎ¯ας και του ΚοινοÏ της, την οποÎ¯α Îπληξαν οριστικÎ¬ ο βασιλιÎ¬ς της ΜακεδονÎ¯ας, ΦÎ¯λιππος Β’, και ο γιος του, ΑλÎξανδρος. ΜεγαλÏτερη παρακμÎ® επÎ®λθε κατÎ¬ τα ρωμαÏŠκÎ¬ χρÏŒνια.

Η ΒοιωτÎ¯α γνÏŽρισε ακμÎ® και κατÎ¬ τη βυζαντινÎ® περÎ¯οδο, αν και δοκιμÎ¬στηκε πολλÎς φορÎς απÏŒ επιδρομÎς ΑβÎ¬ρων, ΣλÎ¬βων, ΣαρακηνÏŽν και ΒουλγÎ¬ρων. ΚÏριος παρÎ¬γοντας της ακμÎ®ς της Î®ταν η εκτροφÎ® μεταξοσκωλÎ®κων και η κατεργασÎ¯α μεταξιοÏ. Την ανÎ¬πτυξη αυτÎ® σταμÎ¬τησαν οι ΝορμανδοÎ¯ με την εισβολÎ® τους το 1147 μ.Χ., οπÏŒτε μετÎφεραν τη μεταξουργÎ¯α στη ΣικελÎ¯α αιχμαλωτÎ¯ζοντας εξειδικευμÎνους τεχνÎ¯τες. ΜετÎ¬ την πρÏŽτη Î†λωση της ΚωνσταντινοÏπολης το 1204 μ.Χ., η ΒοιωτÎ¯α μαζÎ¯ με την ΑττικÎ® παραχωρÎ®θηκαν στον ÎŒθωνα ΔελαρÏŒς, ο οποÎ¯ος Î¯δρυσε το ΔουκÎ¬το των ΑθηνÏŽν. Στη συνÎχεια την περιοχÎ® κατÎκτησαν ΚαταλανοÎ¯ μισθοφÏŒροι. ΑκολοÏθησαν η ολιγÏŒχρονη κυριαρχÎ¯α των ΝαβαρρÎων και η ηγεμονÎ¯α των ΑτσαγιÏŒλι. Το 1460 μ.Χ. η ΒοιωτÎ¯α προσαρτÎ®θηκε απÏŒ τον ΜωÎ¬μεθ Β’ στην ΟθωμανικÎ® αυτοκρατορÎ¯α και παρÎμεινε υπÏŒ οθωμανικÏŒ ζυγÏŒ ως την επανÎ¬σταση του 1821.

Την εποχÎ® της ΕλληνικÎ®ς ΕπανÎ¬στασης Îδρασαν στη ΒοιωτÎ¯α ο ΑθανÎ¬σιος ΔιÎ¬κος, ο ΟδυσσÎας ΑνδροÏτσος, ο ΔημÎ®τριος ΥψηλÎ¬ντης, ο ΓεÏŽργιος ΚαραÏŠσκÎ¬κης και Î¬λλοι σπουδαÎ¯οι οπλαρχηγοÎ¯. ΜÎ¬λιστα, η τελευταÎ¯α μÎ¬χη των ΕλλÎ®νων κατÎ¬ των ΤοÏρκων δÏŒθηκε υπÏŒ την καθοδÎ®γηση του ΔημητρÎ¯ου ΥψηλÎ¬ντη στην ΠÎτρα ΑλιÎ¬ρτου το 1829. ΜεγÎ¬λες μÎ¬χες διεξÎ®χθησαν και στη ΔαÏλεια, στο ΔÎ¯στομο, στην ΑρÎ¬χοβα και στη ΔομβραÎ¯να. Η ΒοιωτÎ¯α Î®ταν απÏŒ τις πρÏŽτες περιοχÎς που εντÎ¬χθηκαν στο νÎο ελληνικÏŒ κρÎ¬τος.
ΜεγÎ¬λη Î®ταν η συμβολÎ® των ΒοιωτÏŽν στους ΒαλκανικοÏς πολÎμους και στη ΜικρασιατικÎ® εκστρατεÎ¯α. ΩστÏŒσο, με ανεξÎ¯τηλο μελÎ¬νι γρÎ¬φτηκε η αντιστασιακÎ® δρÎ¬ση των κατοÎ¯κων την περÎ¯οδο της ΓερμανικÎ®ς ΚατοχÎ®ς. Την ισχυρÎ® τους αντÎ¯σταση οι ΒοιωτοÎ¯ την πλÎ®ρωσαν με αιματηρÎ¬ αντÎ¯ποινα: εκτελÎσεις, σφαγÎς γυναικÏŒπαιδων και καταστροφÎς χωριÏŽν, με αποκορÏφωμα το ΟλοκαÏτωμα του ΔιστÏŒμου στις 10 ΙουνÎ¯ου 1944, με θÏματα 218 κατοÎ¯κους.

Επόμ. >

Πίσω